Deze buurten worden ook wel Tuindorpen genoemd. Toen Noord zich tot het belangrijkste industriële gebied van Amsterdam ontwikkelde aan het begin van de 20steeeuw, werden er tuindorpen gebouwd door woningbouwverenigingen en de Gemeentelijke Woningdienst Amsterdam om het groeiend aantal arbeiders in de fabrieken te huisvesten. Deze stadswijken met een dorps karakter kenmerken zich door lage woningen met een voor- en een achtertuin en een omgeving met veel groen.
Deze buurten veranderen razend snel. In de verschillende tuindorpen werden in de loop van de jaren 2000 zowel het Nationale Actieplan van Aandachtswijk naar Krachtwijk geïmplementeerd.
Ook het stedelijke beleid dat gericht was op de creatieve economie en de creatieve middenklasse, en deze twee versterkten elkaar. De middenklasse die in de voormalige industriële gebouwen van Noord nieuwe werkplaatsen creëerde, betrok vaak ook een woning in Noord. Dit werd gefaciliteerd door de verkoop van voormalige sociale huurwoningen die lange tijd veel goedkoper waren dan de woningen aan de andere kant van het IJ. Ook waren er vanwege geplande renovatieprojecten veel tijdelijke woningen beschikbaar omdat de oorspronkelijke huurders waren vertrokken.